Peine Forte et Dure

Peine forte et dure. Gatunek tortur stosowanych wobec bezwzględnych przestępców. Za panowania Henryka IV oskarżonego przyciskano do śmierci ciężarkami; w późniejszych panowaniach przeważała praktyka wiązania kciuków ciasno razem z whipcordem, aby skłonić oskarżonego do przyznania się. Następujące osoby zostały przyciśnięte do śmierci przez wagi: – Juliana Quick, w 1442; Anthony Arrowsmith, w 1598; Walter Calverly, w 1605; Major Strangways, w 1657; a nawet w 1741 osoba została przyciśnięta do śmierci w Cambridge assizes. Zniesiony w 1772.

procesy czarownic w Salem

po aresztowaniu Giles Corey pozostał w więzieniu wraz z żoną aż do procesu 16 września 1692 roku. Udał się do trial i przyznał się do „niewinności”, ale jednocześnie odmówił „postawienia się przed sądem” z powodu jego pogardy dla sądu. Giles Corey nie chciał poddać się jurysdykcji sądu, który już orzekł jego winę. Ponieważ sąd uwierzył w zeznania tego samego oskarżonegow procesie 9 września, Giles zrozumiał, że nie ma szans na uznanie go za niewinnego i że skazanie będzie nieuniknione. W każdym poprzednim procesie, kiedy oskarżony nie przyznał się do winy, ani jedna osoba nie została oczyszczona, więc Giles wolał przejść „jaką śmierć by go skazali”, niż zostać uznanym za winnego czarów i tym samym skazanym na śmierć. Według trzech zasad Blackstone ’ a, Giles był uważany za „stojącego niemego”, ponieważ nie był sądzony przez „Boga i mój kraj.”Sąd Oyer i Terminer ściśle przestrzegał wymogu, aby oskarżony „wystawił się na kraj”. Ponieważ Giles stał niemy, otrzymał przerażający wyrok peine forte et dure, mimo że został on uznany za nielegalny przez rząd Massachusetts. Było to niezgodne z prawem z dwóch powodów: nie było prawa pozwalającego na naciski i naruszało przepisy ciała wolności dotyczące zakończenia okrutnych kar. W całej historii Stanów Zjednoczonych Giles Corey jest jedyną osobą, której nakazem sądu skazano na śmierć.