Paraliż paraliżu w Raju-sprawa inwestycji w infrastrukturę turystyczną w Nowej Zelandii

zdajesz sobie sprawę, że Twoje życie stało się zbyt zajęte, gdy chwila spędzona na refleksji wydaje się winnym pobłażaniem. Ta realizacja skłania niektórych z nas do pytania, co robimy ze swoim czasem. Jest piosenka Talking Heads (Once In a Lifetime), która zawsze daje mi pauzę do myślenia:

” i możesz zadać sobie pytanie, Jak się tu znalazłem?”

Ostatnio to wybuchło przez głośniki, gdy moja żona I ja, a także nasi dobrzy przyjaciele Jayne i Tim, grasowali Haast Pass na ROOOOAD TRIIIIP! Podróż była taka, na którą czekaliśmy od jakiegoś czasu – Jazda kamperem z Queenstown do Christchurch iz powrotem przez trzy dni. Planowaliśmy iść na zachodnie wybrzeże wyspy Południowej i z powrotem na wschodnie wybrzeże. Zaopatrzyliśmy się w Jedzenie, chłodny kosz był pełny, mieliśmy bilety na Bruce ’ a Springsteena, a dzieci były w domu z babcią i dziadkiem. Wszystkie składniki na legendarną podróż!

posiadanie zdolności do introspekcji jest cechą wyraźnie ludzką; posiadanie czasu na pobłażanie temu jest korzyścią dla naszego współczesnego społeczeństwa. Jest to tani i niezawodny dostęp do wody pitnej, żywności i schronienia, który pozwala nam skupić się na codziennych wysiłkach z dala od utrzymywania egzystencji z rąk do ust. Coraz więcej osób ma coraz większą swobodę w dążeniu do samorealizacji. Mamy za to śmiałych inżynierów z przeszłości; tych, którzy zakwestionowali status quo i zdecydowali się dążyć do wyższego standardu życia. To nasza infrastruktura zapewnia nam stałą jakość życia znacznie wykraczającą poza jakość naszych poprzedników.

więc, jako inżynierowie robót publicznych, jak często odwiedzamy ten cel? Czy musimy postrzegać siebie jako zapewnienie społeczeństwu czasu i zdolności do realizowania wyższego porządku potrzeb, jak opisał to Maslow?

a co ma wspólnego dążenie do samorealizacji z podróżowaniem po południowej wyspie kamperem? To duża zmiana perspektywy, ale w tym momencie wszystkie moje fizjologiczne i psychologiczne potrzeby (i kilka innych luksusów) były w tym kamperze i były bardzo mobilne. Mogłem być spontaniczny w myśleniu i działaniu.

ale kiedy próbujesz znaleźć miejsce, aby zatrzymać się na noc, nie masz zasięgu telefonu komórkowego i regularnie mówi się w słowach i czynach, że nie jesteś mile widziany, twoje istnienie jest po raz kolejny podjęte z zaspokojeniem podstawowych potrzeb życia.

w ciągu trzech dni coraz bardziej rozczarowywałem się tym, jak słabo zaspokajamy podstawowe potrzeby naszych turystów. W porównaniu do tych zuchwałych inżynierów z przeszłości, nasze wysiłki wydają się nagle skupione na usunięciu lub ignorowaniu problemu, zamiast poszukiwania innowacyjnych rozwiązań, aby jak najlepiej wykorzystać dostępne możliwości. W miarę jak liczba turystów rośnie w rekordowym tempie, wydaje się, że doświadczamy paraliżu paradygmatu w świadczeniu usług.

co to jest paradygmat? Paradygmat jest zbiorem wspólnych założeń lub sposobu myślenia, który określa, jak postrzegamy świat. Paradygmaty są bardzo pomocne dla inżynierów, ponieważ pozwalają nam wspólnie zrozumieć, jak działa świat i co należy zrobić. Ale kiedy problemy wykraczają poza nasz zestaw założeń i dopóki nie nastąpi zmiana paradygmatu, jesteśmy w stanie paraliżu paradygmatu. Słynnym przykładem było szybko utrzymujące się przekonanie, że Cholera rozprzestrzenia się poprzez „miasma” (zapach ludzkich odpadów). Wiele lat zajęło inżynierowi budowlanemu, Sir Josephowi Williamowi Bazalgette ’ owi przekonanie polityków i Bractwa medycznego, że jest to zanieczyszczona woda pitna powodująca rozprzestrzenianie się cholery. System kanalizacyjny, który zbudował, ostatecznie wyeliminował cholerę z Londynu i uratował dziesiątki tysięcy istnień ludzkich.

podczas mojej podróży doceniłem, że wielu wolnych i niezależnych turystów podróżujących przez Nową Zelandię w kamperach (samodzielnych lub nie) po prostu dąży do samorealizacji. Jest to obietnica posiadania prawdziwie indywidualnego i unikalnego doświadczenia, które przyciąga ich do Nowej Zelandii. Nie przychodzą tu, aby celowo narobić bałaganu w dziewiczym środowisku, ani nie przychodzą tu, aby zostać zabitym lub zabić innych na drodze. Działają w ramach własnego paradygmatu rzeczywistości i jestem pewien, że jest to szok, gdy ich paradygmat i paradygmat mieszkańców ocierają się o siebie, tworząc napięcie i konflikt.

o ile nie zostaną potraktowane w sposób, który uspokaja oba zestawy założeń świata, na zawsze będziemy postrzegani jako zawodzący w oczach innych.

podczas naszej podróży, mój whanau i ja mieliśmy dużo wolnego czasu między atakami much piaskowych, aby zastanowić się nad tymi koncepcjami. Byliśmy turystami w kamperze, ale przenieśliśmy naszą nadrzędną nowozelandzką perspektywę na przejażdżkę. Mieliśmy więc korzyści z działania w ramach obu paradygmatów jednocześnie. Widać było wyraźnie obie strony.

będąc pragmatyczną grupą, wpadliśmy nawet na kilka prostych pomysłów, aby rozwiązać problemy z perspektywy klienta:

1. Zdefiniuj prosty i spójny poziom usług dla obiektów campervan w całej NZ. Przejechaliśmy ponad jedenaście różnych granic rad i zauważyliśmy różnice w obiektach i postawach wobec Kamperów. Na przykład w Christchurch, próbując znaleźć park na koncert, doświadczyliśmy parkingów obsadzonych przez ochroniarzy, wysyłając nas w drogę w obawie, że jedziemy tam na noc. Nie mieliśmy zamiaru przenocować w Christchurch po koncercie, więc uznaliśmy za bardzo denerwujące być traktowanym jako uciążliwe dla publiczności. Natomiast podczas pobytu w Lumsden napotkaliśmy uroczego miejscowego człowieka, który skierował nas do obiektów campingowych freedom, które miejscowi zbudowali w odpowiedzi na napływ turystów.
2. podnieś jakość i liczbę miejsc odpoczynku wzdłuż kluczowych tras i aktywnie Promuj je poprzez lepszy odbiór mobilny. Dla turysty kempingowego droga jest nie tylko funkcjonalna, jest celem podróży.
3. sprzedaj miesięczną kartę dostępu „wszystko, co możesz wykorzystać” do tych obiektów turystycznych. Nie ma nic bardziej irytującego niż rozrzucanie pieniędzy na wątpliwe obiekty, nie mówiąc już o cenie, która wydaje się absurdalna. Sprzedaj karnet w momencie dużych nakładów, tj. przy zakupie biletów lotniczych lub rezerwacji / odebraniu kampera. Podobnie jak w przypadku zakupu Europejskiej przepustki kolejowej na OE-poczucie podróżowania „za darmo” stanowiło dobrą wartość, gdy wszystko, co miałeś, to plecak.
4. wykorzystaj te nowe dochody do stworzenia konkurencyjnego funduszu dla społeczności na inwestycje w infrastrukturę turystyczną. Jeśli jest ona przydzielana na przykład na ilość Kamperów, to zachęty przechodzą na jednego z powitanych Kamperów, w przeciwieństwie do wypędzania ich z miasta.

kluczowym przesłaniem, które chcę przekazać, nie jest skupienie się na powyższych sugestiach, ale sposób, w jaki je wymyśliliśmy. Nie potrzebujemy zgody rządu ani scentralizowanego organu, aby robić te rzeczy dla naszych własnych regionów. Jako inżynierowie robót publicznych nie ma innych barier, niż te, które sami stworzyliśmy, abyśmy szukali rozwiązań dla naszych społeczności. Do nas należy podążanie śladami pionierskich inżynierów w naszym kraju i przeforsowanie kolejnej zmiany paradygmatu.

'czy cierpisz na paraliż paradygmatyczny?”John C. Harrison