Moja historia OCD

w lutym 2018 roku oficjalnie zdiagnozowano u mnie zaburzenie obsesyjno-kompulsywne.

nie wiedziałam, że mam taką chorobę. Był ze mną od 26 lat, i nie widziałem go, dopóki nie miałem 25 lat. W tym rzecz, wiele zaburzeń psychicznych to ukryte choroby, ukryte nawet przed nami. To wszystko wydaje się oczywiste z perspektywy czasu, i co za ulga zrozumieć teraz.

ja, podobnie jak wielu innych, jestem pewien, że kojarzyłem nerwicę natręctw z niemożnością opuszczenia pokoju, chyba że światło było włączane i wyłączane pewną ilość razy. Lub wielokrotne liczenie, niechęć do nieparzystych liczb lub konsekwentne sprzątanie domu. Chociaż te prezentacje są prawdziwe w niektórych przypadkach, ujawniają tylko drugą połowę choroby: przymus.

” zupełnie nie wiedziałem, że mam obsesyjne myśli.”

kompulsje są często zauważalnymi zachowaniami związanymi z OCD. Są to fizyczne lub psychiczne działania podejmowane w celu zneutralizowania „złych” emocji. W tym utworze skupiam się głównie na obsesjach. Ukryty, Mroczny towarzysz kompulsji.

zupełnie nie zdawałam sobie sprawy, że mam obsesyjne myśli. Te myśli są mądre, ponieważ głos, którym są wypowiadane, brzmi jak Twój własny; są przekonujące ,realistyczne (dla Ciebie) i prawie zawsze bardzo niepokojące. Te myśli, a raczej moja nerwica natręctw, żyją gdzieś w moim mózgu. Badania sugerują, że zarówno struktura mózgu, jak i komunikacja z neuroprzekaźnikami są znacznie różne u osób cierpiących na OCD, jednak nie jest to jeszcze w pełni zrozumiałe. Mogę zauważyć, że mój OCD czuje się bardzo różne do mojej depresji, ale to najlepiej zbadać oddzielnie.

” jest mroczna szczerość co do następnych kilku akapitów.”

dorastałem z obsesyjnymi myślami, a dokładniej z natrętnymi myślami. Wierzyłam, że są odzwierciedleniem tego, kim jestem, ale ostatnio nauczyłam się czegoś zupełnie odwrotnego. Oni są dokładnie tym, kim nie jestem. Jest mroczna szczerość co do następnych kilku akapitów, ale czuję, że trzeba to powiedzieć.

moje natrętne myśli (intruzje) zawsze były gwałtowne. Od 4 roku życia myślałem o śmierci. Trochę starszy, o zabijaniu, gwałcie, morderstwie. W wieku poniżej 10 lat nieustannie prześladowały mnie myśli o torturowaniu ludzi wokół mnie. Niewłaściwe akty przemocy. I nawet jeśli tego nie rozumiałem, akty przemocy seksualnej. Te myśli przychodziły szybko i sukcesywnie. Stają się stałe, odpychające, skrajnie niepokojące i prawdziwe.

kiedy byłem mały, uznałem intruzje za złe myśli. Wiedziałem, że nie powinienem ich mieć, ale nie wiedziałem, jak przekazać je innym. Mogli być tak przerażający, że prawie czułem, jakby mój własny umysł mnie szantażował. Co gorsza, obsesyjne myśli brzydki brat, konsekwencja wkroczył. Konsekwencja wzięła moje kompulsje i zmieszała je z moimi obsesjami. Wychował głowę w głosie, który mówi: „Jeśli nie dopasujesz wszystkich łyżek do siebie, twoja mama dzisiaj umrze”. „Jeśli nie skrzyżujesz palców, gdy skrzyżujesz nogi, rozwalisz samochód w te dzieci.””Jeśli nie umyjesz rąk 3 razy w procesie 12-stopniowym, twój dom zostanie okradziony, gdy będziesz w pracy”.

” w większości ukrywałem swoje przymusy zbyt ze strachu, że zostanę odsłonięty.”

konsekwencja jest mistrzem szantażu. Tak sprytnie, że pozwalam, by konsekwencje przenikały do mojego świadomego umysłu i pozwalały mi mówić, że nie mogę z nikim rozmawiać o moich myślach, ponieważ gdybym to zrobił, działałbym na nie. Przekonało mnie to, że ukrywając ich, chroniłem wszystkich innych. Bezproblemowo łączyło moje obsesje i kompulsje i oznaczało, że w większości ukrywałem swoje kompulsje również ze strachu, że zostanę odsłonięty.

więc wierząc w moje intruzje i konsekwencje, miałem te myśli od ponad 20 lat. Jednak znudziły mi się cierpienia, które sprawiły mi w wieku młodzieńczym i zacząłem je akceptować. Wierzyłam, że jestem okropną osobą, zdolną do przemocy, gwałtu i morderstwa, i że prowadziłam podwójne życie. Że nikt nie wiedział, kim naprawdę jestem. Że tylko ja muszę tak myśleć. Czułam się niesamowicie samotna.

moje kompulsje czasami mogą wydawać się dziwne. Mam poważny problem z szufladą na sztućce. Później zrozumiałem to jako perfekcjonizm. Było kilka razy, kiedy mój perfekcjonizm korygujący kompulsje był widoczny dla innych, a dla jednej osoby w szczególności był bardzo oczywisty. Dla mnie i mojego najlepszego przyjaciela w szkole, stały się grą.

” nie wiedziałem wtedy, ale miałem atak paniki.”

po namyśle był to niezwykle pomocny mechanizm radzenia sobie; poprzez rozproszenie uwagi, przeformułowanie negatywnej myśli jako pozytywnej i oczywiście mojej ulubionej terapii, śmiechu. Libby i ja siedzieliśmy obok siebie w większości podstawowych lekcji i wiedzieliśmy dokładnie, jak sprawić sobie nawzajem kłopoty. Wchodziliśmy, siadaliśmy i wyciągaliśmy książki. Następnie ustawiałem piórnik, długopis i książkę z centymetrem między nimi a krawędzią stołu, wszystkie jednakowo oddalone od siebie, gotowe do pracy. Wtargnięcia, które do tego DOPROWADZIŁY, polegały na tym, że byłem porażką i że nie poradziłem sobie dobrze lub nie zdałem egzaminów, łagodnych w porównaniu do wielu, ale równie niszczących dla mojej samooceny.

kilka razy, Lib przypadkowo wybił coś z miejsca, a ja ostrożnie odłożyłem i uśmiechnąłem się. Libby szybko dowiedziała się, że wywołało to reakcję i robi to częściej z większą złośliwością. Przy wielu okazjach śmialiśmy się, ponieważ wydawało się to tak śmieszne, ale potrzebowałem wszystkiego, aby ustawić się w kolejce. Libby była najlepsza, gdy wszystko pomieszała, narysowała nieregularny wzór kropek na mojej pracy (jeśli masz przyjaciela z OCD, proszę, nie rób tego!) i musiałem opuścić klasę, żeby być chorym. Wtedy nie wiedziałem, ale miałem atak paniki.

mam bardzo fizyczne prezentacje ataków paniki (innym razem zemdlałem w Wilkinsons szukając planisty, ponieważ żaden z nich nie miał białych stron i wszystkie miały za dużo pisania…). Sprawiają, że czuję się tak przerażający, że użyłem tego doświadczenia jako katalizatora, aby zrozumieć, dlaczego się dzieje i jak mogę je powstrzymać.

” mój mózg torturuje mnie z każdym możliwym złym skutkiem.”

więc wznowiłem grę. Świadomy wyzwalacza i skupiony wyłącznie na zapobieganiu okropnym skutkom. Koncentrowałem się na śmiechu, rozczarowaniu Libby, gdy nie było dramatycznego rezultatu, i na tym, że fizycznie nie miało to znaczenia, gdzie przedmioty zostały umieszczone na stole. Po raz pierwszy powiedziałem głosom, żeby byli cicho i tak zrobili. I śmialiśmy się. A moja praca była pokryta kropkami i liniami, nierównomiernie ułożoną prozą i nieodpowiednimi bazgrołami, i nie zawiodłam. Miałem pierwszy twardy dowód na to, że myśli kłamały-i nie toleruję dobrze kłamców.

nagle moje codzienne myśli były do opanowania. Mogłem odepchnąć wiele perfekcjonizmu wywołanego intruzami i przez półtora roku moje szczęście było prawie czyste.

moja druga cecha OCD jest jednak trochę bardziej złożona. Okazuje się, że mam nadmierną potrzebę zadowalania innych, a zaniedbując to, mój mózg torturuje mnie każdym możliwym złym rezultatem – i gorszym-tak, że nie mogę wyrządzić żadnej krzywdy. W mniej niż ujmujący sposób chroni mnie i czyni mnie lepszym człowiekiem. Chociaż wolałbym nauczyć się tej lekcji w inny sposób.

” są tylko myślami, dopóki nie nadamy im znaczenia.”

okazuje się, że osoby cierpiące na nerwicę natręctw są najmniej skłonne do wyrządzania krzywdy innym, ponieważ są tak odpychane przez ich wtargnięcia, że nigdy nie będą na nich działać. To była linia z OCD UK, która rozpoczęła mój powrót do zdrowia. Tak się składa, że nie jestem brutalnym, morderczym gwałcicielem. To były tylko natrętne myśli. Nie dam się też okraść, jeśli zasłonię żaluzje. Nie muszę wielokrotnie sprawdzać, czy drzwi do oranżerii są zamknięte. W każdej części zmywarki nie muszą znajdować się trzy sztućce. Mój chłopak nie zostawi mnie, jeśli na światłach zrobi się czerwono. Moi rodzice nie umrą, jeśli nie wspomnę o nich przed snem. Nie wskoczę pod ten autobus. Nie dźgnę brata we śnie. A szczególnie nie chcę kopać Twojego psa do rzeki.

chcę się upewnić, że nic z tych rzeczy nigdy się nie wydarzy.

pamiętaj, że są to tylko myśli, dopóki nie nadamy im znaczenia. Nie daj im przyjemności sensu. Przepuśćcie ich.