Mir Pedro (1913-2000)

Pedro Mir (ur. 3 czerwca 1913; zm. 11 lipca 2000)-dominikański poeta, powieściopisarz, pisarz, eseista i nauczyciel. Popularny i ceniony przez krytykę dziekan współczesnych poetów dominikańskich, mir urodził się w San Pedro De Macoris, jako syn portorykańskiej matki i kubańskiego ojca. W 1941 uzyskał dyplom z prawa na Uniwersytecie Santo Domingo. Radykalny sprzeciw Mira wobec dyktatury Rafaela Leónidasa Trujillo doprowadził w 1947 roku do wieloletniego wygnania. Skutecznie przyjmując zbiorowy głos i kondycję, intymną, naładowaną politycznie poezję Hay un país en el mundo (1949; na świecie jest kraj), Contracanto a Walt Whitman: Canto a nosotros mismos (1952; Kontrasong do Walta Whitmana: Song to Ourselves), Seís momentes de esperanza (1953; sześć chwil nadziei), Amén de mariposas (1969; Amen dla motyli) i Viaje a la muchedumbre (1971; podróż do tłumu) stanowią liryczne świadectwo patriotycznej stałości tego wygnania oraz lat kryzysu i walki zaraz po nim. Energiczne potępienie przez Mir okrutnych realiów Trujillato i amerykańskiej obecności imperialnej na całej półkuli zawiera kontrapunktowy nacisk na epicką historyczną podróż zwykłych ludzi w Ameryce Łacińskiej, gdzie zarozumiałość i nieudana obietnica Whitmanesque ” I „” nie jest już / … / słowem spełnionym / słowem dotkliwym, aby rozpocząć świat na nowo. / … / teraz słowo jest / nami ” (Viaje a la muchedumbre, s. 62). Mir powrócił do Dominikany na dwa lata w 1963 r., a w 1968 r. powrócił tam definitywnie. W 1974 roku Sekretarz Edukacji Dominikany wyróżnił jego esej „Las raíces dominicanas de la doctrina Monroe” (dominikańskie korzenie doktryny Monroe) Doroczną Nagrodą historyczną. W 1978 jego jedyna powieść, Cuando amaban las tierras comuneras (kiedy kochali ziemię komunalną), została opublikowana w Meksyku. W 1984 Kongres dominikański nadał mu tytuł Narodowego poety. W 1991 otrzymał tytuł doktora honoris causa Hunter College w Nowym Jorku. Dwa lata później otrzymał Dominikańską Narodową Nagrodę Literacką w uznaniu za całokształt twórczości. Mir był również wykładowcą i pracownikiem naukowym na Universidad Autónoma de Santo Domingo. Zmarł 11 lipca 2000.

poeta o wielkiej złożoności, umiejętnościach technicznych i autorytecie intelektualnym, jego twórczość łączy elegijny nastrój z proroczą wizją nadziei. Wymagający stylista i wielowyznaniowy kronikarz historii społecznej i kulturalnej swojego kraju, jego pisma obejmują dwie inne księgi wierszy; poetycka powieść historyczna, kiedy kochali wspólne ziemie (1978); and the elegant narratives of the Great feat Limber and after Autumn (1977); and the happy way, Pancho Valentine! (1981). His works of historical interpretation, aesthetic philosophy, and art criticism include the two-volume pojęcie okresu w historii Dominikany (1981-1983), trzy kolorowe legendy: Testy interpretacji pierwszych trzech rewolucji nowego świata(1969), korzenie Nowogrodzkiej doktryny Monroe „(1974), otwartość estetyki (1974), ” Podstawy teorii i krytyki sztuki (1979), and estetyki soldatik (1991).

See alsoLiterature: RUSSIAN America; Trujillo Molina, Rafael Leonidasa.

BIBLIOGRAPHY

Victor Fernandez-Fragoso, „wieczorem do tłumu: pieśni epickie Piotra Mir” (Ph.D. diss., Univ. of Connecticut, 1978).

Manuel Matos Moquete, „Poetyka polityki w poezji Piotra „świat”, ” Dziennik Ibero-53, nie. 142 (1988): 199-211.

Silvio Torres-Sayan, „Caribbean Poetics: Aesthetics of Marginality in West Indian Literature” (Ph.D. diss., New York Univ., 1991).

Pedro Mir, Countersong to Walt Whitman and Other Poems, translated by Jonathan Cohen and Donald D. Walsh (1993).

Additional Bibliography

Beiro Alvarez, Luis. Piotr spojrzał na rodzinę. : Fundacja przestrzeni kulturowych, 2001.

Świat, Piotr. Hołd dla Pedro Mir i Jose P. Hernández. Rio Piedras, Puerto Rico: University Of Puerto Rico, 1994-1995.

Torres Saiyant, Silvio. Caribbean Poetics: Toward an Aesthetic of West Indian Literature. Cambridge: Cambridge University Press, 1997.