pothos.org

Parmenion – Veteraan generaal en vader van Philotas

Parmenion, zoon van Philotas, te vroeg geboren werd in de vierde eeuw, waarschijnlijk in 400BC (hij wordt vermeld als zijnde 70 jaar oud 330BC), en dus was hij al een jonge man als Philip werd geboren. Tegen de tijd van Filippus ‘ dood was hij de belangrijkste generaal in Macedonië (na Filippus, natuurlijk) en hij bleef in hoge aanzien staan in dezelfde positie onder Alexander tot zijn dood in 330 v.Chr.Parmenion verscheen voor het eerst in de geschiedenis van Alexander op de dag dat Filips hoorde van de geboorte van zijn zoon. Volgens Plutarchus had Philippus net Potidaea veroverd toen hij vernam dat Parmenion de Illyriërs had verslagen, dat zijn raspaard de Olympische Spelen had gewonnen en dat Alexander was geboren.In 336 v.Chr. werd Parmenion door Filips gestuurd om een bruggenhoofd in Azië te bemachtigen. Samen met Attalus en een leger van ongeveer 10.000 man ‘bevrijdde’ Parmenion een aantal Ionische steden, minstens zo ver langs de kust als Efeze, voordat een Perzische tegenaanval de Macedoniërs terug naar de Hellespont dreef. Het was waarschijnlijk hier dat Parmenion hoorde van Philippus ‘ dood, en waar Hecataeus kwam met de orders van Alexander om Attalus te arresteren en/of te executeren voor verraad. Parmenion trad toe tot de orde, ondanks het feit dat Attalus zijn schoonzoon was-of hij deed tenminste niets om Attalus te verhinderen te worden gedood. Het is waarschijnlijk dat het op dit moment dat Parmenion hoorde dat zijn zonen, Philotas en Nicanor, het commando van de metgezellen en de hypaspisten respectievelijk had gekregen – om te helpen zijn geweten over Attalus, misschien, en zeker om zijn steun voor Alexander te verzekeren. Parmenion huwde zijn weduwe dochter met Coenus, die het bevel voerde over een van de bataljons van pezhetairoi en die de grieven van het leger uitsprak tegen Alexander bij de Hyphasis in 326 v.Chr.Parmenions strategische rol was het bevel voeren over de linkervleugel van het leger, waaronder de Thessalische cavalerie. Dit deed hij bij de Granicus, bij Issus en bij Gaugamela: een centrale rol vooral in de laatste twee veldslagen.Buiten de grote veldslagen was Parmenion vooral bezig met het beveiligen van de bevoorradingslijnen en het overnemen van de aanvoertrein van het leger. Terwijl Alexander langs de kust van minder belangrijk Azië gallivanting ging nam de oude generaal de bagagetrein en de rest van het leger op het Anatolische Plateau om het achterland te beveiligen totdat Alexander hem in Gordium kwam ontmoeten. Nadat Issus Parmenion zich naar Damascus haastte om de Perzische bagagetrein veilig te stellen – van waaruit hij Barsine, de weduwe van Memnon, stuurde om Alexanders minnares te worden. En terwijl Alexander Tyrus belegerde bleef hij in Syrië om de kust vrij te houden en de bevoorradingslijnen open te houden. Zijn laatste bevel was om in Ecbatana te blijven terwijl Alexander Bactria binnenging, en deze keer niet alleen de bevoorradingsroute bewaakte, maar ook de Koninklijke schat van Susa en Persepolis.Tijdens zijn verblijf in Ecbatana stierf zijn zoon Nicanor (een natuurlijke dood) en kort daarna werd zijn andere zoon, Philotas, beschuldigd van verraad en geëxecuteerd. (Een derde zoon, Hector, was omgekomen bij een ongeluk tijdens het verblijf van het leger in Egypte. Na de dood van Philotas stuurde Alexander Parmenion ‘ s vriend Polydamus naar Ecbatana, met verzegelde orders aan de andere commandanten – Cleander, Sitalces, Agathon en Menidas – om de generaal te doden. Het lijkt erop dat Alexanders excuus om Parmenion te laten vermoorden was dat hij samen met Hegelochus (die in Gaugamela stierf) en Philotas een complot tegen Alexander in Egypte had gesmeed, en dat Parmenion recenter weer een complot met Philotas had gesmeed. Of deze beschuldigingen waar waren of niet, de commandanten doodden Parmenion zonder enige ophef en hun uitleg van de redenen voor de moord, het voorlezen van een brief van Alexander aan hen, uiteindelijk tevreden de troepen bij Ecbatana. Zelfs als de beschuldigingen vals waren, vond Alexander dat hij Parmenion moest verwijderen toen Philotas werd geëxecuteerd, want Parmenion in Ecbatana controleerde een grote militaire macht, een enorme hoeveelheid schat en de logistieke levenslijn van Alexander. Als de oude generaal had besloten om te rebelleren, Alexander zou naar alle waarschijnlijkheid zijn geëindigd. Het is misschien moeilijk om Alexander te verontschuldigen voor de opdracht voor de moord, maar om Parmenion levend te laten zou een te groot risico zijn geweest. (Er is enige discussie over de vraag of er in Macedonië echt een vaste gewoonte was om alle familie van verraders te doden om repercussies te voorkomen, zoals in het verleden is beweerd.)

Parmenion ‘ s reputatie is in de bronnen nogal aangetast, het blijkt te zijn te danken aan Callisthenes en waarschijnlijk ook aan Aristoboulos. Callisthenes ‘herschreven’ waarschijnlijk zijn geschiedenis om de Generaal na de moord te belasteren, om Alexander ‘ s acties verder te verontschuldigen. Vandaar vinden we een verslag van een staid, niet avontuurlijke generaal die herhaaldelijk gaf Alexander advies dat, als het eigenlijk niet slecht was, op zijn minst ging tegen het heldhaftige beeld dat Alexander wilde portretteren. Zo adviseerde Parmenion Alexander bijvoorbeeld om niet te vroeg aan te vallen bij de Granicus – wat eigenlijk een zeer verstandige raad was; en hij drong er bij Alexander op aan om “een overwinning te stelen” bij Gaugamela door de Perzen ‘ s nachts aan te vallen. We horen ook dat Parmenion zichzelf in ernstige problemen heeft gebracht bij Gaugamela en dat zijn oproep om hulp Alexander ervan weerhield de overwinning grondiger te volgen-een zeer onwaarschijnlijk verhaal gezien de staat van dienst van de generaal. Callisthenes’ minachting van Parmenion wordt bovendien ontkend door het voortdurende vertrouwen dat Alexander op hem stelde om de communicatielijnen te beschermen, waaronder, vooral, het posten bij Ecbatana met de Koninklijke schat. Het besmeuren van het karakter van Parmenion was een cynisch stukje mediamanipulatie van Alexander ‘s’press corps’.