Patent term adjustments in the US are readjusted, again

zoals we al in Februari rapporteerden over IAM, kan de statutary patent term adjustment (PTA) – verlenging van de levensduur van een patent voor vertragingen ten laste van het US Patent and Trademark Office (USPTO) – oplopen tot $50 miljoen per dag aan de waarde van een patent voor een best verkopende farmaceutische stof. Het is dus geen verrassing dat PTA-vaststellingen veel rechtszaken kunnen aantrekken.

conceptueel is de PTA eenvoudig. Vanaf 1994, de patent-lifetime klok (in wezen 20 jaar vanaf de indiening) is uitgevoerd tijdens de vervolging van het octrooi, niet vanaf de verlening van het octrooi. Het gaat om de vraag hoe gerechtelijke vertragingen die de verlening van het octrooi op oneerlijke wijze zouden vertragen, waardoor de uitvoerbaarheidstermijn zou worden verkort en de aanvrager van waarde zou worden beroofd.

om dit probleem aan te pakken, bepaalt de American Inventors Protection Act 1999 dat Flirt met de USPTO moet worden weerspiegeld in een langere octrooitermijn. De termijn van de PTA moet door de aanvrager echter worden verkort, met inbegrip van een eventuele verlaging tot nul dagen. Om voorbeelden van PTO ‘ s en aanvragers vertraging 35 USC § 154(b) werd gewijzigd.

in het geval waarover we in Februari rapporteerden, had de USPTO per se de regel toegepast dat elke informatieverschaffing verklaring (IDS) die werd ingediend na het indienen van een reactie op een verkiezing of beperking vereiste onderworpen was aan een PTA-vermindering. Deze per se regel werd verworpen in Supernus Pharms Inc v Iancu.

nu zijn er nog twee PTA-zaken die de warp en woof van het statuut testen. In de zaak Mayo Fdn for Med Education & Res / Iancu heeft de aanvrager van de 310-aanvraag zich beroepen op de zogenaamde B – vertraging van de USPTO-PTA voor elke dag dat de aanvraag langer dan drie jaar in behandeling is.

maar een dergelijke PTA was onderworpen aan wettelijke vertragingen door de aanvrager, bijvoorbeeld elke tijd die werd verbruikt door de voortzetting van het onderzoek van de aanvraag gevraagd door de aanvrager op grond van artikel 132, onder b) .”Verzoeker had op 14 September 2011 een RCE ingediend. In een eerder geval was vastgesteld dat de RCE-uitzondering die de PTA verminderde zou eindigen op de datum van de kennisgeving van vergoeding “omdat de hervatting van het onderzoek afwezig was . . . ‘vergoeding-tot-uitgifte tijd duidelijk toe te schrijven aan de PTO,’ ongeacht ‘of er een voortgezet onderzoek in een vervolging.””Aldus heeft de PTO zijn RCE-periode regel gewijzigd om te lopen van de indiening van de RCE tot de kennisgeving van de vergoeding.

maar hier komt het probleem: naast een RCE had de aanvrager hier priority papers ingediend voor een inmenging (een verouderende procedure waarbij twee patentdocumenten tegen elkaar vechten om voorrang, de ene ongeldig maken van de andere). Tijd voor storingen – een zogenaamde C-vertraging-maakte al deel uit van de PTA-berekening. Na een gevecht van twee jaar kreeg Mayo voorrang. Daarna (30 juni 2014) de examinator uitgegeven een officiële actie het vinden van alle claims ongeldig voor obviousness-type dubbele patentering over een verwante verleende patent. Een kennisgeving van uitkering afgegeven op 3 November 2014. Hier is de leugen van het land: