O ‘Neill, Owen Roe

Owen Roe O’ Neill (CA. 1583-1649), een inheemse Ierse leider en generaal van het noordelijke leger van de Kilkenny Confederation, werd geboren in Ulster, opgeleid door continentaal-getrainde Franciscanen, en tijdens de laatste Elizabethaanse Ierse oorlog werd “gefokt in a nursery of arms” (“Aforismical Discovery,” in Gilbert 1879, p. 172). Aan het einde van het conflict sloot hij zich aan bij een Iers regiment in de Spaanse Nederlanden en werd daar stilzwijgend commandant van. Zijn doel was het herstel van geconfisqueerde landgoederen en het herstel van het katholieke geloof. Jaren later stelde hij de bevrijding van Ierland en zijn onderdrukte religie voor door middel van een verenigende Katholieke “Republiek en Koninkrijk.Ondanks decennia van ballingschap bleef O ‘ Neill in contact met zijn thuisland door het werven en geven van militair advies aan inheemse dissidenten. Toen de crisis van de Stuart monarchie oversloeg in Ierland, verhoogde O ‘Neill zijn activiteiten in de hoop van concessies van de onrustige Charles I. de daaropvolgende tegenslagen leidden tot een opstand eind 1641 en Owen Roe’ s terugkeer naar Ierland, waar hij een katholieke Confederatie bijeenkomst in Kilkenny steunde. In mei 1642 bracht dit embryonale Gemenebest de Ierse katholieke onderdanen van de koning samen onder het motto “Verenigd voor God, Koning en het Ierse vaderland.”Hun taak was om de basis te leggen voor een katholiek patria (vaderland) in een provinciaal-minded en religieus fractious samenleving.O ‘ Neill werd benoemd tot generaal van de noordelijke strijdkrachten en verzamelde een leger tegen Protestantse Engelse planters en Schotse kolonisten. Zijn inspanningen werden tegengehouden door een wapenstilstand in September 1643 met de plaatsvervanger van de koning, de markies van Ormond, een vrome Oud-Engelse royalist en protestantse bekeerling. Ormonds onderhandelingen slaagden er niet in om de klerikale confederaties en de nieuwe pauselijke nuntius, aartsbisschop Rinuccini, tevreden te stellen, die zich verzette tegen royalistische Voorwaarden en O ‘Neill’ s leger steunde voor een agressieve Noordelijke campagne. Op 5 juni 1646 versloeg O ‘ Neill een protestantse kolonistenleger in de slag bij Benburb. Zijn overwinning wekt de hoop op een voordeliger akkoord met Ormond.Deze verwachtingen versplinterden de katholieke Confederatie. In augustus kwam O ‘Neill’ s leger naar Kilkenny om de clerical party te steunen. De Hoge Raad, de uitvoerende tak van de Kilkenny Federatie, werd gezuiverd en een nieuwe uitvoerende onder leiding van Rinuccini nam de controle. Tijdens de onderhandelingen met Ormond en de benoeming van O ‘ Neill als enige commandant voor een aanval op Dublin ontstonden nieuwe kloven. De campagne mislukte en de clerciale coup verloor zijn momentum.Het jaar daarop bleef O ‘ Neill in het zuidelijke heartland, omdat de nuntius en de Ormondistische facties om de macht jocked. De definitieve breuk kwam op 20 mei 1648 toen de Hoge Raad, die geloofde dat Protestantse royalisten waarschijnlijk de onderhandelingen met Ormond zouden heropenen, zich bij hen voegde in een nieuwe wapenstilstand. O ‘Neill steunde Rinuccini’ s veroordeling en censuur van de Raad, die O ‘Neill’ s militaire commando herriep. Op 30 September verklaarde de nieuwe Algemene Vergadering O ‘ Neill een verrader—een rebel tegen de koning en de fundamentele wetten van de Confederatie.De volgende vier maanden verslechterde de positie van O ‘ Neill. Ormond en de Confederatie sloten een verdrag, Karel I werd geëxecuteerd en een verbitterde Rinuccini keerde terug naar Rome. Verstoten en zonder bondgenoten, Owen Roe tekende truces met parlementaire commandanten, maar hun voordelen waren van korte duur. De nederlaag van Ormond bij Rathmines, gevolgd door Cromwell ’s aankomst in Augustus 1649, dwong de verzwakte Confederatie-royalistische zaak om zich opnieuw tot O’ Neill te wenden. Op 12 oktober 1649 werden vredesartikelen definitief gesloten. Ernstig ziek stuurde O ‘ Neill troepen naar Ormond en trok zich terug naar County Cavan, waar hij op 6 November een natuurlijke dood stierf.

zie ook Confederation of Kilkenny; Rebellion of 1641; Primary Documents: Confederation of Kilkenny (1642)

Bibliografie

“An Aforismical Discovery of Treasonable Faction.”In a Contemporary History of Affairs in Ireland from 1641 to 1652, edited by John T. Gilbert. 6 vols. 1879–1880.Casway, Jerrold I. Owen Roe O ‘ Neill and the Struggle for Catholic Ireland. 1984.Casway, Jerrold I. ” Gaelic Maccabeanism: The Politics of Reconciliation.”In Political Thought in Seventeenth-Century Ireland: Kingdom or Colony, edited by Jane H. Ohlmeyer. 2000.

Gillespie, Raymond. “Owen Roe O’ Neill: Soldier and Politician.”In Nine Ulster Lives, edited by G. O’ Brien and Peter Roebuck. 1992.Ohlmeyer, Jane H. Civil War and Restoration in the Three Kingdoms: The Career of Randall MacDonnell, Marquis of Antrim, 1609-1683. 1993.

Ó Siochrú, Micheál. Confederate Ireland, 1642-1649: a Constitutional and Political Analysis. 1999.

Jerrold I. Casway